๑๑๑๑ พระปิดตาล.ป.ญาท่านตู๋ ธมฺมสาโร วัดสุขาวาส(วัดบ้านม่วงเดียด) จ.อุบลราชธานี เนื้อปรอท หลังฝังงากระเด็น มีจารขอมลาวหน้า-หลัง (#I) ๑๑๑๑

"ที่มาดีครับ...จากสายตรง!! เดิมทีพระองค์นี้ อยู่ในตลับสีผึ้ง เจ้าของเดิมแบ่งให้มาเฉพาะพระ มือถัดมาได้นำผ้ามาเช็ดทำความสะอาด ทำให้มีสภาพอย่างที่ปรากฏ สีผึ้งส่วนใหญ่หลุดออกเกือบหมด แต่ยังมีบางส่วนที่ยังติดตามซอก ตามผิวที่ขรุขระ ลดหลั่นกันมาพอมองเห็น...พระองค์นี้เก็บค่อนข้างดี ผ่านการใช้มาน้อยมาก มีรอยลงเหล็กจารพระคาถาเป็นอักษรธรรม(ขอมลาว)ไว้ที่ด้านหน้า-หลัง และฝังงากระเด็น(งาสะเด็น-ในภาษาอีสาน)ไว้ด้านหลังเป็นเอกลักษณ์(งาสะเด็นนี้เป็นของทนสิทธิ์)เป็นงาที่ช้างใช้แทงสิ่งกีดขวางเช่นต้นไม้ ต้นกล้วยในเวลาที่ช้างตกมัน หากว่าสิ่งที่ถูกแทงนั้นเหนียวหรือแข็งกว่าก็จะมีปลายงาช้างบางส่วนหักเสียบติดคาไว้กับสิ่งนั้นๆที่ถูกแทง...คนโบราณเชื่อกันว่างาสะเด็นเป็นสิ่งค้ำคูณ จะทำให้สิ่งชั่วร้ายห่างหาย กระเด็นกระดอนไปจากตัวเรา จึงนำงาสะเด็นมาใช้ประโยชน์จากข้อนี้.....ชิ้นนี้ขอโชว์ก่อนครับ!!